၁၉.၆.၂၀၀၇ ညေန ၄း၄၇

ဂ်ဴးရဲ႕ ၀တၱဳတို တစ္ပုဒ္ကို ဖိုရမ္ေတြေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း ေတြ႔လို႔ ဖတ္ျဖစ္တယ္.. နာမည္က ပထမဆံုးေန႔လား မသိ.. ဖိုးခြားဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက HIV ပိုးရွိေနလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးက ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ.. ဘာမွလည္းမဟုတ္ပဲန႔ဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္.. အဲဒါနဲ႔ပဲ နန္းညီသူငယ္ခ်င္းကို သတိရသြားေရာ..

နန္းညီမွာလည္း အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္.. ေလးျဖဴတုိ႔ အငဲတို႔အမ်ိဳးေလ.. အင္းသားေလး.. နန္းညီကေတာ့ သူ႔ကိုအယ္ရွားလို႔ေခၚတယ္.. သူက နန္းညီကို မယ္ညီတဲ့.. (အင္းေလးစကားအရ အယ္ဆိုတာ ေမာင္လို႔ဆိုလိုၿပီး မယ္ဆိုတာ မလို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္ေလ).. သူနဲ႔နန္းညီက ေက်ာင္းတူတူ.. ပန္းခ်ီေမဂ်ာခ်င္းတူ.. ၀ါသနာေရာ.. စိတ္ေရာ.. အႀကိဳက္ခ်င္းေတြေရာ တူတယ္.. စကားေျပာရင္လည္း စိတ္၀င္စားတာခ်င္းတူတယ္.. တစ္ခုခုကို ၾကည့္ၿပီး ေ၀ဖန္ရင္ ဆံုးျဖတ္ရင္.. အေတြးအျမင္ခ်င္းလည္း တူတယ္.. ကာတြန္းရုပ္ရွင္ (animation)ကို ရူးေနတာခ်င္းလည္းတူတယ္.. ေျပာရရင္ အားလံုးနီးပါးတူတယ္ေပါ့.. ဒီၾကားထဲ ရွမ္းလြယ္အိတ္ဆင္တူလြယ္.. ဆံပင္ပံုစံ ဆင္တူပါထားလိုက္ေသးတယ္.. အၿမဲ တတဲြတဲြ သြားလာ ေနတတ္လြန္းလို႔ “အႃမႊာေတြလား”လို႔ အၿမဲေမးခံရတာေပါ့.. နန္းညီဆိုတာနဲ႔ သူ႔အိမ္က ခ်စ္ၿပီးသား.. အယ္ရွားမို႔ဆိုရင္လည္း နန္းညီအိမ္က သား သား နဲ႔.. ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့တစ္ေလွ်ာက္လံုး နန္းညီအိမ္ဟာ သူ႔အတြက္စားအိမ္ေသာက္အိမ္ေပါ့.. နန္းညီကလည္း သူ႔အိမ္ကိုဖုန္းလွမ္းလွမ္းဆက္ၿပီး ဘာေလးလူႀကံဳပို႔ပါဦး.. ညာေလးလူႀကံဳပို႔ပါဦးနဲ႔ မွာရတာအေမာ.. သူရယ္ နန္းညီရယ္ ေနာက္.. မိလိႈင္ ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္က အၿမဲအတြဲေတြပဲ.. (ေနာက္မွ မိလိႈင္အေၾကာင္းေရးဦးမယ္.. အဲ့ေကာင္က ငေပါ).. နန္းညီနဲ႔ အယ္ရွားနဲ႔ၾကားမွာမေျပာျဖစ္တဲ့စကားဆိုတာ မရွိသေလာက္ပဲ.. အေၾကာင္းအရာေပါင္းစံုကို အပြင့္လင္းဆံုးေတြ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္.. တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ၾကားမွာ အကာအရံဆိုတာ မရွိဘူးေျပာမယ္ဆို ရတယ္..

တစ္ခါေတာ့ သူနဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္.. သူသေဘာက် ေနတဲ့ေကာင္မေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေလ.. ေကာင္မေလးက တကယ္ေတာ့သူ႔ကိုႀကိဳက္ပံုပါပဲ.. ေအးလည္းေအးတယ္.. ခ်စ္စရာေလးပါ.. ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးသူငယ္ခ်င္းေတြက နည္းနည္း.. အင္း.. ဘယ္လိုေျပာရမလဲ.. အယ္ရွားနဲ႔ နန္းညီ ဒီလို တတြဲတဲြ ရင္းႏွီးေနတာ ၾကည့္မရလို႔ထင္ပါတယ္.. ေျပာၾကဆိုၾက.. နန္းနဲ႔မတဲြမွ ျပန္ႀကိဳက္မယ္တို႔ ဘာတို႔.. အဲဒါနဲ႔ အဲဒိအေၾကာင္းေတြေျပာၾကရင္း စကားနည္းနည္းမ်ားတယ္.. သူက “ငါနဲ႔လာမတဲြနဲ႔ေတာ့”လို႔ေတာ့ မေျပာပါဘူး.. (ေျပာလည္းမရပါဘူးေလ).. သူတို႔က အဲလိုေျပာတယ္ ဆိုတာေလာက္ပဲ သူကေျပာျပတာ.. ဒါေပမယ့္ အဲဒိညေနက ငိုရေသးတယ္.. ငိုၿပီးေတာ့ သူ႔ကို “ဖြန္ေၾကာင္ေကာင္”လို႔ ေခၚခဲ့တယ္.. သူက ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ၿပံဳးေနခဲ့တယ္.. တကယ္ေတာ့ သူကဖြန္ေၾကာင္ၿပီး ေျပာေနတာမဟုတ္မွန္းသိရဲ႕နဲ႔ အဲလိုေခၚခဲ့မိတာ.. အဲဒိတုန္းက ေတြးခဲ့တာကေတာ့ “တကယ္ဆို ဒါက ေျပာေနစရာေတာင္မလိုဘူး.. ျပန္မႀကိဳက္လည္းေန.. ငါ့သူငယ္ခ်င္းကိုေတာ့ မျဖတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး” ဆိုၿပီး ေတြးေနခဲ့မိတာ.. ခုမွေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ ဘာမွမဆိုင္ပဲ သူ႔ကို ရန္လုပ္ခဲ့မိတာပဲေနာ္.. အယ္ရွားေရ အခုေတာင္းပန္တယ္ကြာ.. ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္..

တကယ္ေတာ့ နန္းညီက ကဗ်ာလံုး၀မေရးတတ္ဘူး.. ဒါေပမယ့္ အဲဒိေန႔က စိတ္ဆိုးဆိုး ၀မ္းနည္းနည္းနဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့မိေသးတယ္.. သိပ္မေကာင္းလို႔ ခပ္ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ျပန္ေရးျပမယ္ေနာ္..
ကဗ်ာနာမည္က ၁၉.၆.၂၀၀၇ တဲ့..

အဲဒိညေန
သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ျပႆနာတက္တယ္..
ႏွစ္ေယာက္စလံုး စိတ္ထိခိုက္နာက်င္စြာ
ေျပာမသြားခဲ့ဘူး..
“ေဟ့ေရာင္ မင္းမငိုနဲ႔” ..

အဲဒိညေန
တိမ္ေတြလွတာ အရမ္းပဲ..
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ျပာရီမိႈင္းညိဳ႕လို႔
ေဘးမွာလူတစ္ေယာက္မရွိလို႔သာ
ေမာ့ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တာပါ..

အဲဒိညေန
အရာရာဟာ က်ိဳးပ်က္ေၾကမြတယ္..
ေခါင္းအံုးေပၚေမွာက္ခ်ၿပီး ေအာ္ဟစ္ရင္း
“စိတ္ညစ္စရာေတြ တပည့္ေတာ္မနဲ႔
ေ၀းေနပါေစသား အရွင္ဘုရား”
ဆုေတာင္းတယ္.. .. ..

(PS>>> အခုေလာေလာဆယ္ အယ္ရွားက ရန္ကုန္မွာမရွိဘူး.. ဒင္းက စာေမးပဲြအၿပီးေက်ာင္းပိတ္လို႔ ေတာင္ႀကီးျပန္သြားတယ္ေလ.. မီးပံုးပ်ံၿပိဳင္ပဲြ၀င္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနေလရဲ႕.. လြမ္းတယ္.. ၿပီးေတာ့.. မီးပံုးပ်ံနဲ႔.. တို႔ဖူးေႏြးနဲ႔.. မက္မန္း၀ိုင္နဲ႔.. ကုန္းထိပ္က လဘက္ရည္ဆိုင္နဲ႔ အသားက်ၿပီးေပ်ာ္ေနမယ့္ သူ႔ကို မနာလိုဘူး.. ၀ိုင္းၿပီး မနာလိုျဖစ္ေပးၾကပါဦးဗ်ိဳး)