လယ္ေစာင့္တဲ

မိုးေရတက္ေရ တေဖြးေဖြး
ကြင္းက်ယ္အေ၀းေ၀း။
လယ္ေစာင့္တဲေလး ေျခတံရွည္
မိုးကုပ္ေအာက္မွာတည္။
ၾကာျဖဴတစ္ပြင့္ နီတစ္ပြင့္
တဲႏွင့္ပနံတင့္။ ။


ဆရာႀကီးမင္းသု၀ဏ္ရဲ႕ ကဗ်ာပါ.. တိုတိုရွင္းရွင္းေလးေပမယ့္ ထိမိတယ္..
က်ယ္ျပန္႔လြင့္ေမ်ာတဲ့ေကာင္းကင္.. သန္႔ရွင္းတဲ့ လတ္ဆတ္တဲ့ မိုးအနံ႔.. စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႔ အဆံုးအစမရွိ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ စပါးခင္းေတြ.. ေကာင္းကင္ကတိမ္ေတြ အေရာင္ျပန္ဟပ္ေနတဲ့ လယ္ကြင္းထဲကေရ.. ေသးေသးေကြးေကြး ခ်စ္စရာ လယ္ေစာင့္တဲေလး.. သဘာ၀က်က် လွလွပပ ပြင့္ေနတဲ့ ၾကာပန္းေတြ.. မိုးလာမွ ေပ်ာ္ရတဲ့ ေတာသဘာ၀..
စာလံုး ၃၆ လံုးထဲနဲ႔ ေဖာ္ျပသြားတာေတြက အမ်ားႀကီးပါ.. အသက္ ၈ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ဖတ္ၿပီး အဲ့ဒိျမင္ကြင္းေတြ အဲဒိအနံ႔ေတြကို ရလာတတ္တယ္.. ခုထိလည္း အဲဒိခံစားမႈကိုေပးတုန္းပဲမို႔ အႀကိဳက္ဆံုးအျဖစ္ေရြးလိုက္ပါတယ္ ကိုဂ်ဲေရ .. ...