စိတ္အားေလ်ာ့ငယ္

ဘာကိုမဆို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ အလိုက္သင့္ အသားက်ေနထိုင္ႏိုင္ဖုိ႔ကို
ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္ၿပီေလ..
ေသးဖဲြသည္ျဖစ္ေစ ႀကီးက်ယ္သည္ျဖစ္ေစ.. ရိုက္ခ်ိဳးခံရေသာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တိုင္းသည္ လူကို ထိခိုက္နာက်င္ေစသည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္..
ေအးခ်မ္းၿငိမ္သက္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အခ်ိဳ႕ကို အစိုင္ခဲလိုက္
ႀကီးမားထုထည္ျဖစ္လာေစသည္မွာ ဘယ္အခ်က္ေတြမ်ားလဲ.. မေသခ်ာ မေရရာျခင္း
သေဘာကို သိပါလ်က္နဲ႔ ဘာကိုမ်ား စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာလဲ..
ျပန္ေမးမိေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးလာသည္..
ညေနတို႔သည္ တိတ္ဆိတ္ေအးစက္စြာ ကိုယ့္ကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားၾကစၿမဲ..
ဒီလိုရက္ေန႔ေတြကို ကိုယ္အရင္က သေဘာက်ခဲ့ဖူးသည္.. ခုေတာ့ ကိုယ့္ကို ဘာက
ေျပာင္းလဲလိုက္ၿပီလဲမသိ.. ႀကီးရင့္လာျခင္းလား.. ၿငီးေငြ႔ျခင္းလား..
တြယ္တာျခင္းေၾကာင့္လား.. ကိုယ့္ပတ္လည္မွာ ဘာေၾကာင့္ ေမးခြန္းေတြပဲ
ဝိုင္းလည္ေနသလဲကြယ္..
မယံုၾကည္တတ္ေသာ စိမ္းကားေအးစက္ေသာ ႏွလံုးမေႏြးေထြးေသာ ယခင္က ကိုယ္ ျပန္ျဖစ္လိုပါ၏..