စိတ္ကူးငယ္ငယ္

ဟင္.. စိတ္ကူးငယ္ငယ္လား ႀကီးႀကီးလားတဲ့.. ဘာတုန္း.. လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္.. တိမ္မေယာင္နဲ႔နက္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ လာ tag ျပန္ၿပီ.. သိပ္ခက္တာပဲကိုး...
ဘာေရးရမလဲ.. အိဖူးေရ..
ဘာ.. ေရးခ်င္တာေရး ဟုတ္လား.. ေအးေလ.. စိတ္ကူးယဥ္ပါတယ္ဆိုမွေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေလွ်ာက္ေရးရံုေပါ့ေနာ့.. Yes, Right .. ဒါေပမယ့္ နန္းညီကေျပာၿပီဆိုမွေတာ့ ေခါင္ေခါင္.. မတုနဲ႔.. ကိုအိပ္မက္ရွင္ တို႔ကလည္း ေျပာရမယ္ေနာ္.. အိုေက ဒါျဖင့္လည္း စိတ္ကူးမဟာေတြကို မကြယ္မ၀ွက္ေျပာေတာ့မယ္..
ဆက္လက္ရႈစားၾကပါကုန္.. .. ....

ပင္းတယၿမိဳ႕က သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္.. လွပၿပီး ေအးေဆးတယ္.. ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းေလးကလည္း ခ်စ္စရာ.. အဲဒိၿမိဳ႕မွာ ေနမယ္.. ေတာင္ကုန္းတစ္ခုလံုးကို ပိုင္မယ္.. လက္ဘက္ပင္ေတြကို ေလွခါးထစ္နည္းနဲ႔ စိုက္ထားမယ္.. အဲဒီအခင္းရဲ႕ဟိုးထိပ္မွာမွ အိမ္ကိုေဆာက္ထားမယ္.. အိမ္ေဆာက္တဲ့အခါ တစ္ခုထဲမဟုတ္ပဲ အိပ္ခန္းကတစ္ေဆာင္ ဧည့္ခန္းကတစ္ေဆာင္ မီးဖို ထမင္းစားခန္းကတစ္ေဆာင္.. အေဆာင္ေတြနဲ႔ေဆာက္မယ္.. တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုၾကားက သစ္ပင္ေတြ.. တရုတ္အိမ္ေတြလိုလည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး.. အိမ္ကပဲ ဥယ်ာဥ္.. ဥယ်ာဥ္ထဲမွာပဲ အိမ္ျဖစ္ရမယ္.. အိပ္ခန္းကေန ဆီးၾကည့္လိုက္ရင္ ဟိုဘက္မွာ ရွမ္းရိုးမေတာင္တန္း.. ဒီဘက္က လက္ဘက္ခင္းေတြနဲ႔ ေတာင္ေျခက ပုန္းတလုတ္ေရကန္..

မိုးလင္းရင္ အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္ ေလေအးေအးကိုရွဴၿပီး တစ္ေန႔တာကို စမယ္.. ခ်စ္သူ (ေယာက္်ားလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့ေလ) က ယူလာေပးတဲ့ေကာ္ဖီကိုေသာက္ .. ၀ရံတာေလးကိုထြက္လို႔ နံနက္စာ တူတူစားၾကမယ္.. ခ်စ္သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး ေလႏုႏုေအးေအးၾကားမွာ.. စိုက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြေပၚမွာ.. ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးထဲမွာ..

နံနက္စာစားၿပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး စိုက္ခင္းေတြကိစၥ စီမံဖို႔ သူက အခင္းထဲဆင္းသြားတဲ့အခါ.. စတူဒီယိုထဲ၀င္ ပန္းခ်ီဆဲြမယ္..
ဒါမွမဟုတ္ မၾကာခင္က ခရီးသြားတုန္းက ရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကို ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္.. ဒါမွမဟုတ္ အေမွာင္ခန္းထဲ၀င္ ဓာတ္ပံုကူး..
ဒါမွမဟုတ္ စာေရးရင္ေရး...
ဒါမွမဟုတ္ ပန္းခ်ီဆဲြဖို႔ စ်ာန္သြင္းတဲ့အေနနဲ႔ သီခ်င္းဖြင့္ထားၿပီး ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထိုင္နားေထာင္ေန..
ဒါမွမဟုတ္ အင္တာနက္၀င္ ဘေလာ့ေလွ်ာက္လည္..
ဒါမွမဟုတ္ အသိမိတ္ေဆြ .. ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြနဲ႔ ဖုန္းေျပာ..
ဒါမွမဟုတ္ စာအုပ္စင္ေတြအျပည့္နဲ႔ စာၾကည့္ခန္းထဲ၀င္ စာအုပ္ေတြဖတ္..
တစ္ခုခုေပါ့ေလ..

ေန႔လည္ သူ ထမင္းစားျပန္လာတဲ့အခါ.. ေန႔လည္စာတူတူစား.. ၿပီးေတာ့ သူက တစ္ေရးတေမာအိပ္.. ညေနေစာင္းေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အခင္းထဲျဖစ္ျဖစ္.. ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး ပုန္းတလုတ္ကန္ပတ္လည္ျဖစ္ျဖစ္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ၾကမယ္.. ၿပီးမွ ညစာကို ၿမိဳ႕ထဲတစ္ေနရာရာမွာစား.. ၿပီးရင္ အိမ္ကိုလမ္းေလွ်ာက္ျပန္.. ညခ်မ္းအခ်ိန္ေတြဆိုသူက ေန႔လည္ကဆဲြထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ ဓာတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေ၀ဖန္ခ်က္ကေပးတတ္ေသးတာ..

တစ္ခ်ိဳ႕ေန႔ေတြမွာေတာ့ ေတာင္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္တက္ၿပီး ေစ်း၀ယ္ရင္လည္း၀ယ္.. အင္းထဲလည္.. ခ်စ္သူနဲ႔တူတူသြားျဖစ္ရင္ေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးဘာေလးထိုင္.. ဘ၀က ရိုးရိုးေလးနဲ႔ ၿငိမး္ခ်မ္းေနမယ္..

မၾကာခဏလည္း ခရီးထြက္ျဖစ္မယ္.. သူက သြားရလာရတာ ၀ါသနာပါသလို.. ကိုယ္ကလည္း ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ခ်င္ေသးတာမဟုတ္လား.. ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲ သူ႔ပံုကိုလွမ္းရိုက္ယူတတ္လို႔ ပင္တိုင္ေမာ္ဒယ္လ္ေတာင္ ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ေနၿပီ.. အိမ္မွာေနရင္းလည္း ျမင္ရာေတြ႔ရာေတြ ရိုက္တတ္လြန္းလို႔ ကင္မရာကိုင္လာရင္ သူကေၾကာက္ေနၿပီ..

အားလပ္ရက္ေတြဆို လာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာ ေပ်ာ္ပဲြစားထြက္.. အကင္လုပ္စား.. အသီး၀ိုင္ေလးေတြေသာက္လို႔.. တစ္ခါတေလ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းေတြ လာလည္ျပန္ေတာ့လည္း သူတို႔ သား သမီးေလးေတြက ၿခံထဲမွာ ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ ေဆာ့ၾကဦးမွာ..

ပန္းခ်ီျပပဲြေတြဘာေတြရွိလို႔ ရန္ကုန္လာျဖစ္ရင္လည္း ရုပ္ရွင္ၾကည့္ အမ်ိဳးေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီလည္.. ရန္ကုန္တရုတ္တန္းကိုေလွ်ာက္.. လိုအပ္တာေတြ၀ယ္.. ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးအလွကို ခံစားရမယ္..

အဲလိုနဲ႔ ခ်စ္သူနဲ႔အတူေန.. ပန္းခ်ီဆဲြလိုက္ ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္.. ျပပဲြေတြလုပ္လိုက္.. ဘေလာ့ေရးလိုက္.. စာအုပ္ဖတ္လိုက္.. ခရီးေတြထြက္လိုက္.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္လိုက္နဲ႔ပဲ ဘ၀က ၿငိမ္းခ်မ္းေနပါေတာ့တယ္.. .. ...