ေမာင့္အတြက္ဆည္းဆာ

ေမာင္ ညေနခင္းေတြကို ခ်စ္တတ္ပါသလား..

တစ္ခါတရံ ေဝးကြာေနသည့္ ညေနခ်ိန္မ်ားမွာ တိမ္ေရာင္စံုေတာက္ပသည့္ ေကာင္းကင္ႀကီးက က်မကို လြမ္းေစဖို႔ တြန္းအားေတြမ်ားေပးပါရဲ႕လား.. သို႔မဟုတ္ ညေန၏ အလွအပကို သတိမမူမိႏိုင္ေလာက္ေအာင္မ်ား ေမာင္တစ္ေယာက္ အလုပ္တာဝန္ေတြ ပိေနမွာလား.. ဘဝမွာ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရတာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ တစ္ခုထဲမွ မဟုတ္ဘဲေမာင္.. ကိုယ့္အက်ိဳးေရာ.. အမ်ားအက်ိဳးကိုပါ ေဆာင္ဖုိ႔လည္း လိုအပ္သလို.. သဘာဝအလွအပေတြကို ႏွစ္သက္ၾကည္ႏူးတတ္ဖို႔လည္း လိုေသးတယ္ မဟုတ္ပါလား..

 

ဆည္းဆာ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းကို ေမာင္ၾကားဖူးပါသလား..

က်မ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ သီခ်င္းေတြထဲက တစ္ပုဒ္ေပါ့.. ဂီတနက္သန္ ကိုေစာညိန္းဟာ ဒီသီခ်င္းကို ေရးစပ္ဖို႔ ညေနဆည္းဆာေပါင္း ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားကို ေပ်ာ္ဝင္ခံစားခဲ့ရပါသလဲ.. ဒီသီခ်င္းရဲ႕ စကားလံုးတိုင္း စကားလံုးတိုင္းမွာ သူ႔ရဲ႔ စိတ္ခံစားမႈေတြ ေရာယွက္ပါဝင္ေနသလိုပါပဲ.. နားေထာင္သူတိုင္းကို ျမင္ေယာင္လြမ္းဆြတ္ေစႏိုင္တယ္.. ေမာင္နားေထာင္တတ္ဖို႔ က်မ ေျပာျပခ်င္လိုက္တာ..

 

ဆည္းဆာရိပ္ဝယ္ ေနရီလဲ့ တိမ္နီေရာင္ျခယ္

ဟိုေတာင္စြယ္က ပ်ပ်မိႈင္း

ညေနတုိုင္းအံု႔ကာ ေနေတာ့တယ္

 

ေမာင္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ.. ေကာင္းကင္တျပင္လံုး နီလဲ့လဲ့အေရာင္ေျပးေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့.. ဆည္းဆာခ်ိန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အနီေတြထဲ ေရႊေရာင္ေတြ ခရမ္းေရာင္ေတြ အဝါေတြလည္း ေရာၿပီးပါေနမွာပဲထင္တယ္.. ေနက တျဖည္းျဖည္း က်လာေလေလ ေတာင္စြယ္ဟိုဘက္မွာေတာ့ မိႈင္းမႈန္ၿပီး အေမွာင္ကလႊမ္းလာေလေလ.. ပတ္ဝန္းက်င္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးဟာ အံု႔အံု႔ဆိုင္းဆိုင္း အေရာင္ေတြနဲ႔.. အပူေငြ႔မပါေတာ့တဲ့ ေလျပည္ေတြနဲ႔.. အိပ္တန္းျပန္တဲ့ ငွက္ေတြရ႕ဲ အသံနဲ႔.. အဲသည္လို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေမာင္ဟာ အလုပ္တာဝန္ ဝတၱရားေတြ ေသာကအပူေတြ စိတ္ရႈပ္စရာေတြ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္အားတက္ၾကြေပ်ာ္စရာေတြ .. အရာအားလံုးနဲ႔ ကင္းလြတ္ၿပီး ျမစ္ဆိပ္တစ္ေနရာမွာ ထိုင္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါစို႔ေနာ္..

 

ေရႊသား သင္ျဖဴးလားလို႔ ထင္ေယာင္မွားဖြယ္..

လွမ်ိဳးစံု ခင္းက်င္းတဲ့ ေရျပင္ပင္လယ္ သဲသာေသာင္နဲ႔ ေငြေရာင္ကမ္းစြယ္

က်ေနျခည္က ပက္ဖ်န္းလိုက္တဲ့အတြက္ ျမစ္ဆိပ္က သဲေတြဟာ ေရႊေရာင္ဖ်ာႀကီးတစ္ခ်ပ္ခင္းထားသလို တလဲ့လဲ့ ေတာက္ပေနလိုက္တာ.. ေကာငး္ကင္က တိမ္ေတြေရာင္စံုဟာ ေရျပင္ေပၚမွာလည္း ေရာင္စံုလိႈင္းၾကက္ခြပ္ေတြကို ျဖစ္ေပၚေစမွာ.. လိႈင္းေခါင္းျဖဴေတြဟာလည္း အလင္းေၾကာင့္ ေငြေရာင္ေတြလို တလက္လက္.. ေမာင့္ မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ရသမွ် အရာအားလံုးဟာ အေရာင္စံုစြာ ခမ္းနားေတာက္ပလို႔.. ေမာင့္ စိတ္ကို ၾကည္ႏူးေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစမယ့္ ရႈခင္းတစ္ခုပဲေပါ့..

 

ရြက္ႀကိဳးဆင္တဲ့ အင္တိုင္ဝါး.. ကုကၠလင္နဲ႔ ေရယာဥ္မ်ားဝယ္

နာဝါေလွမ်ားေတြရယ္ ေဆြးသူကို ကယ္ယူပါလွည့္

လမ္းႀကံဳရင္ေခၚေစခ်င္ငဲ့

 ျပာရီလဲ့ ဆည္းဆာညခ်မ္းဝယ္ ေမွ်ာ္ေလေလ ေမ့ကိုလြမး္တယ္

ကမ္းဆိပ္က သာယာလွေပတယ္

 

အျခားအျခားေသာ အေတြးမ်ားနဲ႔ ကင္းေဝးသြားၿပီး သဘာဝရဲ႕ အလွဟာ ေမာင့္စိတ္ကို ဖမ္းစားလိုက္ၿပီဆိုရင္ ဘာကိုမွန္းမသိ လြမ္းတဲ့ အလြမ္းေတြဟာ ဝင္လာတတ္တာပဲ ေမာင္ရဲ႕.. ျမစ္ဆိပ္မွာ တံငါေလွေတြ.. ဝါးေဖာင္ေတြ .. ေရခ်ိဳး ေရခပ္သူေတြ သြားလာလႈပ္ရွားေနတာကို ေမာင္ၾကည့္ရင္း က်မကိုမ်ား သတိရလားမလား.. တအိအိ တကၽြီကၽြီအသံေပးရင္း  ျမစ္ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္း ပို႔တဲ့ ကူးတို႔နာဝါေလွေတြက ေမာင့္အလြမ္းေတြကို ပိုၿပီးသိပ္သည္းေစမလား..

 

ေရႊဟသၤာေမာင္ႏွံရယ္ ေတာင္ပံယွက္ၿပီ လည္ခ်င္းမီွ၍

ခ်ခ်ီခ်စ္ကၽြမ္း ေအာင္ေတာ္သံ ခြန္းတုန္႔လွယ္

ေနညိဳအိပ္တန္းထက္ဝယ္ တူႏႊဲစက္ကာ ေပ်ာ္ႏိုင္ပါေပတယ္

 

အခ်င္းခ်င္း အခ်ီအခ် အသံေပး ခ်စ္ခြန္းတံု႔ေနၿပီးေနာက္ လည္ပင္းယွက္ အိပ္တန္းဝင္တဲ့ ငွက္ေမာင္ႏွံကိုၾကည့္ရင္း ကိုေစာညိန္းကေတာ့ "တူႏဲႊစက္ကာ ေပ်ာ္ႏုိင္ပါေပတယ္" ရယ္လို႔ အားက်မနာလိုသံနဲ႔ ဖဲ႔ြထားတာပဲ.. ေမာင္ကေရာ ေမာင့္ပုခံုးမွာ မွီႏဲြ႔မယ့္ က်မကို တမ္းတေနမလား..

 

ကိုေစာညိန္းဟာ ဒီသီခ်င္းကို ဒီေလာက္အသက္ဝင္လွပဖို႔ ညေနဆည္းဆာခ်ိန္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေပ်ာ္ဝင္ခံစားခဲ့ရမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲ.. ေမာင္ကေရာ.. ကိုယ္ျမင္ရသမွ် လွပတဲ့ျမင္ကြင္းေတြကို သူတပါးလည္း ျမင္ရဖို႔အတြက္ မွတ္တမ္းတင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနေပမယ့္ အဲသည့္ အလွအပေတြကို ကိုယ္တိုင္လည္း ခံစားတတ္ ၾကည္ႏူးလႈပ္ခတ္တတ္မွသာ ေမာင့္အလုပ္ေတြဟာ အသက္ဝင္လာမွာေပါ့..

 

လြမ္းဖြယ္ေကာငး္ေသာ လွပခမ္းနားေသာ ႀကီးက်ယ္ေသာ ေမာင့္ဆည္းဆာေပါင္းမ်ားစြာမွာ က်မျဖည့္စြက္ေပးတဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႔ အဓိပၸါယ္ ျပည့္ဝႏိုင္ပါေစကြယ္..