ေရွးရိုးျမန္မာပန္းခ်ီ

ျမန္မာပန္းခ်ီအစလို႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အိႏိၵယျပည္ကေနတဆင့္ ျမန္မာဆီကိုျပန္႔ႏွံ႔လာခဲ့တဲ့ အေရွ႕တိုင္းပန္းခ်ီအေၾကာင္းကိုပဲ ေျပာရမွာပဲေပါ့.. အိႏိၵယပန္းခ်ီကေန ျမန္မာ့ဟန္၊ ျမန္မာ့အသြင္ကိုေျပာင္းလာခဲ့တာ..

ေသခ်ာေတြးမယ္ဆိုရင္ ဘာသာအယူဝါဒေတြ ယဥ္ေက်းမႈအစိတ္အပိုင္းေတြ အားလံုးက အိႏိၵယကေနတဆင့္ ျမန္မာကိုပ်ံ႕ပြားလာတာေတြခ်ည္းပဲေလ.. ျမန္မာပန္းခ်ီေခတ္ဦးမွာ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ပန္းခ်ီကားေတြမ်ားခဲ့တယ္.. ဇာတ္နိပါတ္ေတြေရးရာမွာေတာ့ ေတာင္ေတာင္ေရေျမ သဘာဝရႈခင္းေတြ.. ၿမိဳ႕ရြာေက်းလက္ရႈခင္းေတြ.. နန္းတြင္းအခမ္းအနားေတြပါ ပါဝင္တဲ့အတြက္ လူတန္းစားအမ်ိဳးမ်ိဳးရဲ႕ ဝတ္ပံုစားပုံနဲ႔ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ.. အတီးအမႈတ္တူရိယာေတြ.. သြားလာလႈပ္ရွားပံုဓေလ့ေတြကိုပါျမင္ခြင့္ရတယ္..

ေရွးျမန္မာပန္းခ်ီမွာ အဓိကအားျဖင့္ အေျခခံပန္းခ်ီ ၄ မ်ိဳးရွိတယ္.. ကႏုတ္၊ နရီ၊ ကပီ၊ ဂဇာ တဲ့.. ကႏုတ္ဆိုတာ သကဋဘာသာ “ေကာကနဒ” ကေနျဖစ္လာတာ.. ၾကာေခြ၊ ၾကာလိပ္၊ ၾကာရိုး၊ ၾကာစြယ္သ႑ာန္ေတြကို ဆိုလိုတယ္.. အဲဒိၾကာ အေခြ အငံု အဖူး အလိပ္ အရိုး အပြင့္ အသီး အရြက္ အပြင့္ ဝတ္ဆံ ..စတာေတြကို ေကာ့ေခြလိမ္ေကာက္ အခ်ီအခ် အတက္အဆင္းေတြနဲ႔ အဆန္းတၾကယ္ထုဆစ္တယ္.. ပံုေဖာ္ေရးဆဲြတယ္.. ျခဴးပန္းျခဴးႏြယ္ေတြေပါ့ေလ.. ကႏုတ္ပန္းလက္ရာေတြကို ပန္းခ်ီမွာသာမကဘဲ ေက်ာက္ဆစ္ပန္းတေမာ့၊ ပန္းေတာ့ ေတြမွာလည္းသံုးတယ္.. ဒီေတာ့ ကႏုတ္ပန္းအတတ္ဆိုတာ ျခဴးပန္းျခဴးႏြယ္ေတြေရးတာမ်ိဳးတင္ မဟုတ္ဘဲ အခၽြန္အတက္ အသြယ္အေျပာင္း အတြန္႔အလိမ္သေဘာသက္ေရာက္တဲ့ ဘယ္အရာဝတၱကိုမဆိုေရးဆြဲတယ္လုိ႔ ယူဆရမွာေပါ့..

နရီဆိုတာကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဆိုတဲ့သေဘာပဲ.. ျမန္မာပန္းခ်ီမွာ မင္းသား မင္းသမီးစတဲ့ လူရုပ္ေတြအျပင္ နတ္ျဗဟၼာရုပ္ေတြ ဆင္းတုေတြ ရုပ္ထုေတြ.. အဲဒါေတြကို အခ်ိဳးအဆက္ေျပေျပ ျပစ္ျပစ္ေရးဆဲြတာကို နရီလို႔ေခၚတာပါပဲ..

ကပီရဲ႕အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ေမ်ာက္ရုပ္ေရးနည္းပါ.. ေမ်ာက္ ဘီလူး ဟသၤာ ျခေသၤ့ နဂါး ကိႏၷရီကိႏၷရာ အစရွိတဲ့ ျမန္မာဒ႑ာရီလာအရုပ္ေတြေရးတာမ်ိဳး.. အဲဒိအေကာင္ေတြကို ကႏုတ္ေတြနဲ႔ လွလွပပ တန္ဆာဆင္ေရးၾကေလ့ရွိတယ္.. သြက္လက္ျမဴးထူးစြာ လႈပ္ရွားတဲ့ တိရိစာၦန္ေတြ.. ငွက္ေတြ.. ကခုန္တတ္တဲ့သတၱဝါေတြ စသျဖင့္ အျမဴးအၾကြ အခုန္အက သေဘာရွိတဲ့ဟာေတြကို ေရးဆဲြတာကို ကပီလို႔ သတ္မွတ္တာပါပဲ..

ဆင္လို ႀကီးမားတဲ့ကိုယ္ထည္ရွိတဲ့ တိရိစာၦန္ေရးတာမ်ိဳးကို ဂဇာလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္.. ထုထည္ႀကီးမား ျမင့္ေမာက္ေသာ အရာဝတၱဳေတြ.. တည္ၿငိမ္မႈသေဘာပါဝင္တဲ့အရာေတြကို ေရးတာကိုလည္း ဂဇာလို႔ေခၚတယ္.. ထည္ဝါတည္ၿငိမ္မႈသေဘာသက္ေရာက္ေစတဲ့ ေရးဆဲြျခင္းေတြဟာ ဂဇာပါပဲ..

ဒီေတာ့ ျမန္မာ့ပန္းခ်ီဟာ အေနာက္တိုင္းပန္းခ်ီလို အနီးအေဝးေတြ ထုထည္သေဘာေတြ အေရာင္သေဘာေတြမပါဘဲ ေကာက္ေၾကာင္းေရးေဆးျခယ္ပဲဆိုေပမယ့္ ပါဝင္တဲ့ အရာဝတၱဳေတြရဲ႕ သေဘာသရုပ္ကိုေတာ့ ေပၚလြင္ေစေအာင္ေရးဆဲြႏိုင္ခဲ့ပါတယ္.. အရာဝတၱဳတိုင္းရဲ႕ သဘာဝသရုပ္ကို အေျခခံအားျဖင့္ ၄ မ်ိဳးခဲြၿပီး တသီးတျခားသတ္မွတ္ခဲ့တယ္.. ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ပကတိအသြင္အျပင္ကို တူညီေအာင္ကူးေရးတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အေကာ့အလိမ္ေတြ ပိုမိုေပ်ာင္းႏဲြ႕တဲ့ဟန္ေတြနဲ႔ အေသးစိတ္ျခယ္မႈန္းတဲ့ ေရးဟန္ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႔ရပါတယ္..