အိုဘယ့္.. ျမန္မာေၾကာ္ျငာ

ခုတေလာမွာ အေတာ္အျမင္ကပ္ေနတဲ့ တီဗီေၾကာ္ျငာတစ္ခုရွိတယ္.. ဘယ့္ႏွယ့္ေတာ္.. ေၾကာ္ျငာပံုက အဓိပၸါယ္ကိုမရွိ.. ေျပာျပပါဦးမယ္.. ဒီလို ဒီလို..

ေၾကာ္ျငာအစမွာ စီဒိုးနားဟိုတယ္ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ မိုးေဟကို အနားကို ေနတိုးက ေရာက္လာတယ္.. (ေနာက္ခံသီခ်င္းကလည္း ဆိုေနတယ္).. ပံုစံက တီရွပ္နဲ႔ ဂ်င္းပန္နဲ႔ေပါ့ေနာ္.. မိုးေဟကိုက ေနတိုးကို ေျခဆံုးေခါင္းဖ်ားေသခ်ာ ၾကည့္လုိက္ပံုျပတယ္.. ၿပီးေတာ့ ႏွာေခါင္းရံႈ႕ၿပီး ဟိုဘက္လွည့္သြားေတာ့ ေနတိုးလည္း မ်က္ႏွာေလးငယ္သြားတယ္.. အဲ့ဒိအခ်ိန္မွာ ေနတိုး ခုနက ဆင္းလာတဲ့ကား (အေကာင္းစားပရာဒိုကားႀကီး)ရဲ႕ ဒက္ရွ္ဘုတ္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ အဲ့ဒိကုန္ပစၥည္းဗူးေလးေပၚကေန ေလခၽြန္သံၾကားလိုက္ရတယ္.. ေနတိုးလွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဗူးေလးေပၚက လူပံုေလးက “လာခဲ့ လာခဲ့”ဆိုတဲ့ စတိုင္နဲ႔ လက္ယပ္ေခၚတယ္ေပါ့ေနာ္.. အဲ့ဒါနဲ႔ ေနတိုးလည္း အႀကံရသြားပံုနဲ႔ ၿပံဳးေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္.. ဒါကတစ္ကတ္..

ေနာက္တခါက်ျပန္ေတာ့ ခုနလိုပဲ မိုးေဟကိုရပ္ေနတယ္.. ေနတိုးက ကားေပၚကဆင္းလာၿပီး အနားသြားျပန္တယ္.. ဒါမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ သပ္သပ္ရပ္ရပ္သားသားနားနား ဝတ္ထားတယ္ေပါ့ေလ.. အဲ့ဒိအခါက် မိုးေဟကိုက အကဲခပ္ၾကည့္ျပန္တယ္.. ၾကည့္တာကလည္း အက်ႌေတြ ဆံပင္ေတြကို မဟုတ္ဘူးေတာ္ေရ႕.. မ်က္လံုးက ေအာက္ဖက္နားကို ၾကည့္တာ.. ၿပီးလည္းၿပီးေရာ ၾကည္ၾကည္သာသာၿပံဳးၿပီး ေခါင္းေလးညိတ္ျပလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး လက္ခ်င္းတဲြၿပီး ကားေပၚတက္သြားေရာ..

ေနာက္ခံသီခ်င္းကလည္း “အေကာင္းစား xxxx ပါ.. အေကာင္းစား xxxxxx ပါ” ဆိုၿပီး ဆိုေနေသးတာေပါ့.. ကဲ- အဲ့ဒါ ဘာေၾကာ္ျငာတာလုိ႔ ထင္သတုန္း..

မထင္တတ္ၾကဘူးလား.. ဒါဆုိရင္ေတာ့ ေျပာျပရမွာေပါ့ေလ.. အဲ့ဒါ .. အမ်ိဳးသားအတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေၾကာ္ျငာတာပါတဲ့ေတာ္.. အတူအလုပ္လုပ္ေသာ အစ္ကိုေတာ္မ်ားရဲ႕ အေခၚအေဝၚအရေတာ့ “အဏၰဝါ”ေတြ ေၾကာ္ျငာတာေပါ့.. (under ware မွ စကားလံုးေရြ႕ေလ်ာကာ အဏၰဝါျဖစ္လာျခင္း).. ဟင္- အဏၰဝါႀကီးကို ေၾကာ္ျငာတာကလည္း ဘယ္လိုႀကီးလဲလို႔ မျဖစ္သြားၾကဘူးလား.. ဒါေတာင္ တီဗီမွာ မျမင္ဖူးၾကေသးဘူးဟုတ္ ?? တီဗီမွာ ျမင္ဖူးၾကည့္ဖူးတဲ့လူေတြဆိုရင္ေတာ့ သိမွာပါပဲ.. သူတို႔ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ပံုစံနဲ႔ ေနာက္ခံသီခ်င္းႀကီးနဲ႔ ေၾကာ္ျငာတဲ့ ကုန္ပစၥည္းနဲ႔က ဘာဆိုဘာမွ မဆိုင္.. လားလားမွ မဆိုင္.. အေတာ္ႀကီးကို ေကြ႔ေကာက္ၿပီး ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြးေတာရင္ေတာ့ ဆိုင္သလိုေပါ့ေတာ္.. ဒါေပမယ့္ အမ်ားျပည္သူၾကည့္တဲ့ တီဗီေၾကာ္ျငာႀကီးကို ဘယ္လိုအိုင္ဒီယာ ဘယ္လိုစိတ္ကူးနဲ႔မ်ား အဲသလိုေၾကာ္ျငာရတာတုန္းေတာ့ နန္းညီလည္း မေတြးတတ္ေတာ့ပါ..

ဒါကို ေၾကာ္ျငာခ်င္ရင္လည္း တျခားနည္းလမ္းနဲ႔ ေၾကာ္ျငာလို႔ မရေတာ့ဘူးလား.. ခုဟာက ဘယ္လိုႀကီးတုန္း.. မင္းသမီးကလည္း မင္းသားကို အကဲခတ္တဲ့ပံုကလည္း ပါရေသးတယ္.. ခုနဝတ္လာတာက်ေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး.. ခု အဲ့သည့္တံဆိပ္ကိုက်မွ သေဘာက်ၿပီး ပါသြားတယ္ဆိုတဲ့သေဘာႀကီးနဲ႔.. အဲလိုဆိုျပန္ေတာ့ေရာ သူက အထဲမွာ ဘာတံဆိပ္ဝတ္ထားလဲ ျမင္တာက်လို႔.. ျမင္ျပန္ရင္ေတာ့ေရာ.. အာ.. အို.. ဘာကို ဘယ္လိုဆက္ေဝဖန္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး.. အဲ့ဒိေၾကာ္ျငာႀကီး စလာတဲ့ေန႔က အိမ္မွာ မိသားစုေတြ တူတူထိုင္ၾကည့္ေနရင္း ေၾကာ္ျငာလည္းဆံုးေရာ “ဟင္”ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ျပန္ၾကည့္မိၾက.. “ဘယ့္ႏွာႀကီးတုန္း”ေပါ့ေလ.. အစ္ကိုကေတာ့ တဟားဟားထရယ္ၿပီး “ဘာေၾကာ္ျငာႀကီးလဲဟ” လုိ႔ ထေအာ္ပါေသး.. နန္းညီတို႔ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္လည္း ေၾကာင္တက္တက္နဲ႔ ထိုင္ေနၾကၿပီး ဘာဆက္ေျပာရမွန္းလည္းမသိေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ေပါ့..

ဆက္စပ္မိသြားလုိ႔ ဟိုးအရင္ အမ်ိဳးသမီးသုံးေတြ တီဗီမွာ စေၾကာ္ျငာတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေလးကို မွတ္မိေသးတယ္.. (မွတ္မိတယ္ဆိုတာက စကားလွေအာင္ေျပာတာ တကယ္ကေတာ့ လူႀကီးေတြျပန္ေျပာျပလို႔သိရတာ).. နန္းညီ အစ္ကိုဝမ္းကဲြက ခပ္ငယ္ငယ္ ၁၀ ႏွစ္ ဝန္းက်င္ေပါ့.. အဲ့ေၾကာ္ျငာမ်ိဳးေတြလာရင္ သူက ေမးတာ.. အဲ့ဒါဘာေၾကာ္ျငာလဲေပါ့ေနာ္.. အဲ့ဒါဘာလဲေပါ့.. အေမေတြ အေဒၚေတြကိုေမးေတာ့ လူႀကီးေတြကလည္း ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲမသိေတာ့ သူ႔ကို ဆူ ဆူ လႊြတ္တာေပါ့.. “ဟာ ဒီေကာင္ေလး ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ေမးေနတယ္ သြားစမ္း”ေပါ့.. အဲ့ဒါ သူက တစ္ေယာက္ကိုေမးလည္း မေျဖ.. ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုေမးလည္း ေအာ္ထုတ္ဆိုေတာ့ ဗလိုင္းႀကီး အဆူကလည္းခံရ သိခ်င္တာလည္းမသိရျဖစ္ေတာ့ စိတ္တုိၿပီး ဒီလိုက်ိန္းပါသတဲ့..

“ဟင္း ေနႏွင့္ဦးေပါ့ကြာ.. မုန္႔ဖိုးေတြစုထားၿပီးမ်ားလာမွ အဲ့ဒါကို ဝယ္ကိုစားပစ္ဦးမယ္” တဲ့..

ကိုင္း.. ေကာင္းၾကေသးရဲ႔လား.. ျမန္မာေၾကာ္ျငာမ်ား..