လြမ္းေနတုန္းအိပ္မက္

မနက္ခင္းတိုင္းလိုလိုပင္ ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုေထြးေထြးမ်ား ကၽြန္မအိပ္ရာေပၚသို႔က်ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ ပါးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းကာ ႏိုးတတ္သည့္ ရွင့္အနမ္းမ်ားကို တမ္းတမက္ေမာစိတ္ျဖင့္ ကၽြန္မအိပ္ရာမွ ႏိုးလာေလ့ရွိပါသည္.. ခန္းစီးစကုိ လွပ္တင္ရင္း ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ ၀ရံတာေပၚသို႔ ကၽြန္မေက်ာ္ဆင္းၿပီး ဟိုးေအာက္လမ္းမႀကီးဆီမွ လူမ်ားကားမ်ားကို ေငးၾကည့္တတ္တဲ့အခါ ထိုသို႔ျပတင္းမွေက်ာ္သည္ကို မႀကိဳက္သည့္ ရွင္ကတားျမစ္ဦးမွာလား.. ေဘးအခန္းမွတဆင့္ ၀ရံတာသို႔လာရသည့္ တံခါးေပါက္မွ ေကာ္ဖီခြက္ကိုကိုင္ရင္း ၀င္လာတတ္သည့္ ရွင့္ပံုရိပ္ကို ကၽြန္မျမင္ေယာင္လြမ္းဆြတ္ေနပါသည္.. အခုေတာ့ ကၽြန္မ instant coffee ထုပ္မ်ားကိုသာေသာက္ျဖစ္ေတာ့သည္.. ရွင့္ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္ကို လုပ္ရကိုင္ရတာ ကၽြန္မစိတ္မရွည္ဘူးေလ..

တိုက္ေပၚမွဆင္းၿပီး ကားမွတ္တုိင္သို႔လမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္ ကၽြန္မလက္မ်ားကို မထိတထိ လာလာတိုက္တတ္သည့္ ရွင့္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားမရွိေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ တစ္ခုခုလိုေနသလို အၿမဲခံစားရပါသည္.. လက္ကို ဆုပ္ကိုင္တြဲလိုက္သည္လည္းမဟုတ္.. ခ်ိတ္လိုက္တာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ပဲ လက္လဲႊရင္း မသိမသာ လာလာထိတတ္သည့္ ရွင့္ကို ဟိုတုန္းကေတာ့ ကၽြန္မရယ္ခ်င္ခဲ့ဖူးပါသည္.. ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ အေပၚလက္ကိုင္တန္းကို မမီမကမ္းလွမ္းခိုဆဲြရင္း ကၽြန္မသတိရမိသည္ကေတာ့ ခိုတြယ္အားကိုးေနက် လက္ဖ်ံေလးတစ္ခုပါပဲ.. ေမြးညင္းတိုတိုေလးမ်ားျဖင့္ ရွင့္လက္ဖ်ံညိဳညိဳေလးမ်ားက ဘတ္စ္ကားစီးသည့္အခါ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ကိုင္စရာလက္ကိုင္တန္းတစ္ခုလိုပဲ.. “အရပ္ကလည္း ပုရွာတယ္” လို႔ ရွင္ ကၽြန္မကို စေနာက္ေတာ့ ရွင့္ပုခံုးမ်ားကို ကၽြန္မက ကိုက္တတ္ေသးသည္.. ကၽြန္မ စိတ္မၾကည္သာတဲ့အခါ.. ကၽြန္မစိတ္ေပ်ာ္တဲ့အခါ.. စိတ္ရႈပ္တဲ့အခါ. ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ.. ကၽြန္မ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အေျပာင္းအလဲတိုင္းမွာ ရွင့္ပုခံုးေပၚေခါင္းတင္မွီတြယ္ရင္း ပုခံုးသားမ်ားကို ကိုက္တတ္ခဲ့သည္.. နာက်င္တာကို ဟန္လုပ္ဖံုးကြယ္ရင္း ကၽြန္မ ပုခံုးမကိုက္ရင္ေတာင္ ဘာမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္ကို ရွင္ေတြးထင္ခဲ့သည္အထိ ကၽြန္မ ရွင့္အေပၚ အႏိုင္ယူခဲ့မိသည္ထင္ပါသည္.. အခုေတာ့ ကၽြန္မ ဒတ္ဆန္းကားေလးမ်ားကိုသာ စီးျဖစ္ေတာ့သည္.. ဟီးႏိုးကားလက္ကိုင္တန္းေတြက သိပ္ျမင့္တယ္မဟုတ္လား.. ကၽြန္မကို ေဖးမေပးမည့္ ပုခံုးက်စ္က်စ္ေလးလည္း အနားမွာ မရွိေတာ့ဘူးေလ..

အလုပ္ထဲကိုေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မစားပဲြေပၚက ခဲတံေတြထည့္သည့္ခြက္ေလး အသစ္၀ယ္ဖို႔လိုေနတာ သတိရမိသည္.. ရွင္၀ယ္ေပးထားေသာ ပန္းပုရုပ္ပံုစံခြက္ေလးက အခု ေဆးေတြကြာေနၿပီ.. ကၽြန္မ အသစ္တစ္ခု လဲဖို႔လိုေနပါၿပီ.. တစ္ခုခု၀ယ္ေပးဖို႔ လုပ္ေပးဖို႔ပူဆာတိုင္း.. “လိမၼာရင္” ဆိုေသာစကားျဖင့္ ကၽြန္မကို ေျဖတတ္သည့္ ရွင့္ကို အခုေရာ ပူဆာလို႔ရႏိုင္ဦးမလား.. ကၽြန္မျဖစ္ခ်င္တာ ဘာမဆို ရွင္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တာ.. ကၽြန္မဆႏၵမ်ားကိုသာ ရွင္ဦးစားေပးခဲ့တာ... ရွင့္ရဲ႕စိတ္ နာက်င္ရသည့္တိုင္ ကၽြန္မစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆိုရင္ ၿပံဳးၿပံဳးေလးရွင္ခြင့္လႊတ္ခဲ့တာ.. ကၽြန္မေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြပုတ္ကာ ၿပံဳးေနတတ္သည့္ ရွင့္အၿပံဳး ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ေလးမ်ားကို ကၽြန္မျမင္ေယာင္မိသည္.. ထိုအၿပံဳးကို ျပန္သတိရမိတုိင္း ေႏြးေထြးျခင္းႏွင့္အတူ ကၽြန္မခံစားရသည္က ဘယ္ဘက္ရင္ညြန္႔မွ စူးေအာင့္ျခင္းျဖစ္ေနသည္မွာ ထူးဆန္းပါသည္.. အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ခဲတံခြက္ေလးမွ ေဆးမ်ား ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ ကြာေနတာ ရုပ္ဆိုးသျဖင့္ အကုန္အျပည့္ကြာသြားေအာင္ ေဆးေတြကိုေပတံေလးျဖင့္ ကၽြန္မျခစ္ခ်ပစ္ေနပါသည္.. ေနာက္တစ္ခု၀ယ္ေပးဖို႔ ပူဆာစရာ ရွင္မွအနားမွာ ရွိမေနပဲေလ..

ညဘက္ကၽြန္မ တီဗီၾကည့္ျဖစ္သည့္အခါ ကၽြန္မေဘးမွာထိုင္လ်က္ ကၽြန္မလက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားတတ္ေသာ ရွင္မရွိသည့္အခါ တီဗီထဲကို ကၽြန္မစိတ္ႏွစ္လုိ႔မရႏိုင္.. လေရာင္ကို မုန္းေသာ ကၽြန္မႏွင့္ တရားလြန္သာတတ္ေသာ လတို႔ၾကား ဖ်န္ေျဖစကားဆိုေပးမယ့္ ရွင္မရွိေတာ့ အရင္လို ၀ရံတာမွာလည္း ဂစ္တာမတီးခ်င္.. စာအုပ္ဖတ္ျပန္ေတာ့လည္း စာထဲစိတ္ေရာက္သြားလွ်င္ မ်က္ႏွာနဲ႔စာအုပ္ ကပ္ကပ္သြားတတ္ေသာ ကၽြန္မကို “မ်က္စိေတာ့ထိခိုက္ေတာ့မွာပဲ”လို႔ ေစာင့္ၾကည့္သတိေပးတတ္တဲ့ ရွင္ကရွိမေနျပန္.. တစ္ေနကုန္ ကြန္ပ်ဴတာၾကည့္.. ဒီဇိုင္းေတြလုပ္ရလို႔ ကၽြန္မ ဇက္ေၾကာေတြတက္ ေခါင္းေတြကိုက္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္တဲ့အခါ.. အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေတြသိပ္မေသာက္ဖို႔ တားျမစ္တတ္ၿပီး ေက်ာကို ဖြဖြညင္ညင္သာသာႏွိပ္ေပးတတ္တဲ့ ရွင္မရွိတဲ့အခါ.. ... Idiot အဖဲြ႔၏ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီခ်င္းမွ စာသားတစ္ခ်ိဳ႕က ကၽြန္မကို မ်က္ရည္က်သည္အထိ ခံစားမိေစတာ အံၾသစရာႀကီးပါလားကြယ္..
“တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ဓာတ္က် အခက္အခဲမ်ားနဲ႔ငါ .. ေျဖရွင္းဖို႔အားမရွိေတာ့ပါ.. အေဖာ္မဲ့လမး္မ်ားနဲ႔ သံစဥ္မဲ့ သီခ်င္းေတြၾကား.. ေန႔ေတြျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔အတြက္ဟာ.. လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါ.. ” ..
ကၽြန္မ ခပ္တိုးတိုးလိုက္ညည္းမိပါသည္..

ရွင့္ဆီက ဖုန္းလာတဲ့ညမ်ားမွာဆို ကၽြန္မ ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ခုန္လာသည္အထိ ေပ်ာ္မိပါသည္.. တစ္ေနကုန္ အိမ္အျပင္မွာပဲ အခ်ိန္ကုန္တတ္သူကၽြန္မအတြက္ အိမ္ဖုန္းေလးက သိပ္အသံုးမ၀င္လွဘူးေလ.. တစ္ခါတရံ မိသားစုေတြဆီကဆက္တတ္တဲ့ဖုန္းေလာက္သာ ... သို႔ေသာ္ ညဥ့္နက္နက္မွာ ဖုန္းေလးျမည္လာလွ်င္ေတာ့ လိႈက္ခုန္ေသာစိတ္ျဖင့္ ဖုန္းကို ကၽြန္မနားေထာင္ရသည္.. ရွင္နဲ႔စကားေျပာရတာေပ်ာ္မိေသာ္လည္း ရွင့္ကို တမ္းတေသာ တြယ္မက္ေနေသာ ကၽြန္မစိတ္ေတြကို စကားထဲမွာ မေပၚေအာင္ ဟန္ေဆာင္ထိန္းခ်ဳပ္ ရသည္ကလည္း ဒုကၡတစ္မ်ိဳးပါကြယ္.. သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္၏ စကားအျပန္အလွန္မ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ “ငါနဲ႔သူ ဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူး.. ငါတို႔ဘာမွမဆိုင္ေတာ့ဘူး” လို႔ စိတ္ထဲမွာ မၾကာခဏ ရြတ္ေပးေနရတာကို ရွင္သိရင္ ရယ္မ်ားေနမလား.. ရွင္ကေရာ ကၽြန္မကို သတိရစိတ္ေတြကို ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြနဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္ဖံုးကြယ္ေနခဲ့သလဲ.. ကၽြန္မ သိခ်င္လ်က္နဲ႔ မေမးခဲ့ပါ.. ပင္လယ္ႀကီးျခားေနတဲ့ ေနရာေဒသတစ္ခုကေန တစ္ပတ္တစ္ခါခန္႔ေတာ့ ဖုန္းဆက္ၿပီး “ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးကြာ” လို႔အစခ်ီ စကားေျပာတတ္တာ ရွင္လည္း ကၽြန္မကို သံေယာဇဥ္ရွိဆဲဟု ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္ရေတာ့မလား.. ကၽြန္မတို႔ ခ်စ္ခဲ့ဖူးတာေတြ ရွင္ေမ့သြားမယ္လို႔ ကၽြန္မေတာ့ မယံုပါဘူး.. ကၽြန္မတို႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရမ္းကိုသိနားလည္ၾကပါသည္.. ေနာ္..

“ဒီကေကာင္မေလးေတြက သိပ္မိုက္တယ္ကြ.. ကိုယ္ေတာ့ မၾကာခင္ ရည္းစားသစ္ရၿပီး မင္းကို တကယ္ေမ့ႏုိင္ေတာ့မယ္ထင္တယ္” လုိ႔ရွင္ကေျပာေတာ့ ဟာသတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရသလိုပင္ ကၽြန္မ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္မိပါသည္.. ဘာအေႏွာင္အဖဲြ႔မွမပါဘဲ ရယ္ခ်င္တာသက္သက္ေၾကာင့္ ကၽြန္မ ရယ္ခ်လိုက္မိေသာအခါ ရွင္ကလည္း လိုက္ရယ္ပါသည္.. ၾကည့္စမ္း.. ဒါရယ္စရာမွ မဟုတ္တာပဲကြယ္.. ကၽြန္မတို႔ အေတာ္ရူးတာပဲ.. ရွင့္ဖုန္းကတ္ေလးကုန္ကာ ရွင့္အသံ တိကနဲျပတ္သြားခ်ိန္အထိ ကၽြန္မတို႔ စကားေျပာၾကသည္.. ေနာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပဲေလ..
ဘာသံမွမလာေတာ့ေသာ ဖုန္းခြက္ကို ၁၅ မိနစ္ .. မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာသည္အထိ ကၽြန္မ ဆက္ကိုင္ထားမိမည္.. ေနာက္ေတာ့ ဖုန္းကိုခ်.. ၀ိုင္ပုလင္းေတြဆီ လက္လွမ္း.. ရီေ၀မူးယစ္စြာ ရွင့္ကိုလြမ္း.. တစ္ခါတရံ ခပ္ဟက္ဟက္ရယ္ရင္း... တစ္ခါတရံေတာ့လည္း နာက်င္ေသာ မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ကၽြန္မ အိပ္ရာ၀င္မည္.. ထို႔ေနာက္ အစီအစဥ္မရွိ ပရမ္းပတာ အင္မတန္ႏိုင္ေသာ အိပ္မက္မ်ားျဖင့္ ကၽြန္မ ႏိုးတ၀က္အိပ္ေပ်ာ္မည္..

ေနာက္ေန႔မနက္၏ ေနေရာင္ျခည္ႏုႏုေထြးေထြးမ်ား ကၽြန္မအိပ္ရာေပၚသို႔က်ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ပါးကို ခပ္ဖြဖြနမ္းကာ ႏိုးတတ္သည့္ ရွင့္အနမ္းမ်ားကို တမ္းတမက္ေမာစိတ္ျဖင့္ ကၽြန္မအိပ္ရာမွ ႏိုးထလာပါမည္.. ... ...