ဆံုႏိုင္ခြင့္ကိုခံစားျခင္း

ႏွစ္ကိုယ္တူ ေ၀းတဲ့အခ်စ္ေလးမ်ား..
မေျဖႏိုင္အလြမ္းမ်ား ၿငိတြယ္ဆဲ
သိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေလးအတြက္
ေျဖသိမ့္စရာလည္း မေတြ႔ႏိုင္
ႏြံအိပ္မက္ထဲ ကၽြံေနဆဲပဲ
အၾကင္နာစိတ္အတြက္ မ်က္ရည္၀ဲ
ေႏြကႏာၱခရီး ဘယ္အထိဆက္ၿပီး သြားရမွာလဲ
ကၽြမ္းလုၿပီအသည္း..

ဆံုႏိုင္ခြင့္ေလး တမ္းတမိတယ္ ဘယ္ေတာ့လဲ
ရင္ေမာစြာ အလြမ္းရက္ဆက္လို႔ မဆံုးေအာင္ပဲ
ဆႏၵေလး သိမ္ငယ္..
တို႔ဆုေတာင္းေလးမ်ား ဘယ္မွာျပည့္မလဲ
ရင္ေမာစြာ မင္းေမ့သြားမွာကိုစိုးတယ္..

အဲလက္စ္နဲ႔ ထြန္းအိႃႏၵာဗိုလ္ဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ.. နားေထာင္ဖူးၾကလားေတာ့ မသိဘူး.. ၾကာၿပီ.. နန္းညီတို႔ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက နားေထာင္ဖူးတာ.. သီခ်င္းေရးတဲ့သူကိုလည္း မသိဘူး.. အဲလက္စ္ကိုသိပ္မႀကိဳက္သလို ထြန္းအိႃႏၵာဗိုလ္အသံကိုလည္း မုန္းပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ ဒီသီခ်င္းေလးကိုေတာ့ ႀကိဳက္မိတယ္..

သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ ေ၀းေနၾကရတဲ့အခါ.. တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ လြမ္းေနရတဲ့ ေ၀ဒနာကို တျခားဘယ္အရာကမွ အစားထိုးေျဖသိမ့္မေပးႏိုင္ဘူးေလ.. ဘာလုပ္လုပ္ ဘယ္သြားသြား ဘာစားစား ဘယ္သူပဲ အနားမွာရွိရွိ.. ဒါေလးကေတာ့ သူသိပ္ႀကိဳက္တာ.. ဒီေနရာေလးေပါ့ သူသြားခ်င္တယ္ေျပာတာ.. ဒါမ်ိဳးလုပ္ရင္ေတာ့ သူႀကိဳက္ပါ့မလား.. ဒီေကာင့္ေနရာမွာ သူသာဆုိရင္.. အဲလိုေပါ့ေလ.. ဘာေလးေတြးေတြး သူနဲ႔ပဲအဆံုးသတ္သြားတတ္တာ..

ဒီသီခ်င္းမွာဆို "ႏြံအိပ္မက္ထဲ ကၽြံေနဆဲပဲ" ဆိုတဲ့ေနရာေလးကို အထူးပဲႀကိဳက္မိတယ္.. အိပ္မက္ကို ႏြံလို႔ သူတင္စားထားတာက လႈပ္ေလျမဳပ္ေလ.. ၾကာေလနစ္ေလဆိုတဲ့သေဘာပဲ.. ဆုိေတာ့ကာ.. အိပ္မက္ေတြ စိတ္ကူးေတြက သူ႔ကိုပိုၿပီး ကၽြံေစတယ္.. မေကာင္းဘူး ဆိုလိုတာလား.. တစ္ခါတေလမွာ အိပ္မက္ေတြေၾကာင့္ ပိုခံစားရေစတယ္.. ပိုၿပီး နာက်င္ရေစတယ္.. ေမွ်ာ္လင့္စိတ္ကူးထားၿပီးမွ ျဖစ္မလာတဲ့လက္ေတြ႔ေၾကာင့္ ငိုေၾကြးၾကရတယ္.. သူေလွ်ာက္ေနရတဲ့လမ္း.. သြားေနတဲ့ခရီးဟာ ပူေလာင္လြန္းလို႔ ေႏြကႏာၱခရီးတ့ဲ.. အဲဒိေနရာမွာ အဲလက္စ္ရဲ႕အသံကလည္း ေၾကေၾကကဲြကြဲ..

ထြန္းအိႃႏၵာဗိုလ္ရဲ႕အပိုဒ္ေတြကေတာ့ ရွင္းပါတယ္.. ရွင္းရွင္းေလးနဲ႔ပဲ ရင္ကိုထိတယ္.. "ရင္ေမာစြာ အလြမ္းရက္ဆက္လုိ႔မဆံုးေအာင္ပဲ" လား.. "အလြမ္းရက္စက္လို႔"လား.. ဘယ္တစ္ခုျဖစ္မလဲမသိေပမယ့္.. ႏွစ္ခုစလံုးကလွပါတယ္.. ေန႔တိုင္းရက္တိုင္း အလြမ္းေတြဆက္ေနတာ.. အဲသည့္ အလြမ္းေတြက ရက္စက္လြန္းတာ.. သူ႔ဆႏၵေတြေတာင္ သိမ္ငယ္ရတဲ့အထိ.. "ဆႏၵေလးသိမ္ငယ္"ဆိုတာေလးက ေရွ႕က "ႏြံအိပ္မက္"ဆိုတာေလးကို ျပန္ၿပီးေလးနက္သြားေစတယ္.. မ၀ံ့မရဲျဖစ္ေနတာ.. လက္ေတြ႔ကမာၻက ဆႏၵေတြကို ဖိႏွိပ္ထားတာ.. မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ရူးသြပ္နာက်င္ေနတာ..

ရင္ေမာစြာ မင္းေမ့သြားမွာကိုစိုးတယ္တဲ့.. ေစာင့္စားရလြန္းလို႔ သိမ္ငယ္ရလြန္းလို႔.. အိပ္မက္ေတြက ႏြံေတြလိုပဲ လႈပ္ေလျမဳပ္ေလျဖစ္ေစလြန္းလို႔ ရင္ေမာလြန္းၿပီး ေမ့ပစ္လိုက္မွာကို စိုးတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာထင္တယ္.. တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ္ခံစားရတာေတြက မခ်ိမဆန္႔ျဖစ္လြန္းေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာႀကီးကို မလိုခ်င္ မသိခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တတ္တာ.. လူတိုင္းျဖစ္ဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္.. အဲဒိ ဒုကၡေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္တာ သည္းခံႏိုင္တာ.. နည္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္အင္အား မဟုတ္ဘူးေလ.. သည္းခံႏုိင္ၾကသူမ်ားကို ေလးစားပါတယ္.. အားလည္းက်မိတယ္..

ၿပီးေတာ့ ရင္ေမာပါတယ္..