ေၾကာင္ပါေပ့ နန္းညီ

ဟီဟီဟိ ..
ဒီပို႔စ္က ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလိုေတာ့ ျဖစ္သား.. ဒါေပမယ့္ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ ေျပာျပခ်င္လို႔ ေထာင္းကာမွ ေထာင္းေရာဆိုၿပီးေရးရတာ.. အစ္ကိုေတာ္ေတြလည္း ဖတ္ၿပီးရင္ နရင္းအုပ္ခ်င္မလားပဲ.. (ကိုဂ်ဲ .. ကိုဗီ.. ကိုဂါဒင္နာ.. ကိုမင္းစံနဲ႔ တျခားဘေလာ့ဂါ အစ္ကိုေတာ္မ်ား.. အစ္မေတာ္မ်ား..ဦးေလးေတာ္ အန္တီေတာ္မ်ား.. ဘေလာ့ဂါမဟုတ္တဲ့ အစ္ကိုေတာ္မ်ား..) ခြင့္လႊတ္ေတာ့ဗ်ိဳ႕.. နန္းညီဖြန္ေၾကာင္ပံုေလး ေျပာျပမလို႔ .. ခြင့္မလႊတ္ခ်င္လည္း “ေၾကာင္ဦးဟဲ့” ဆိုၿပီးသာ နာရင္းရိုက္လို္က္ပါေတာ့.. (ေမာင္ေတာ္ ညီမေတာ္ေတြေတာ့ပါဘူး.. သူတို႔က အငယ္ဆိုေတာ့ ဆံုးမလို႔မွမရတာ.. လာဆံုးမရင္ ျပန္ေဟာက္ပစ္မယ္.. ဟြန္း )

မေန႔က.. (ဟီဟီဟိ )
ေက်ာက္ေျမာင္းကေန သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အင္တာနက္ဆိုင္ကျပန္လာေတာ့.. လမ္းထိပ္မွာ ကားေခ်ာင္ေခ်ာင္ေလးေတြ႔တာနဲ႔ တက္စီးလိုက္တယ္.. ေနာက္ဆံုးခံုတန္းမွာ ေနရာလည္းရတာနဲ႔ ၀င္ထိုင္လိုက္ တာေပါ့.. ခဏေနေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္တက္လာတယ္.. စိတ္ထဲကေန ေအာ္လိုက္မိတာက.. “ဗုေဒၶါ.. စိုင္းခမ္းလံုေတာ့ ! ”

စိုင္းခမ္းလံုဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက
နန္းညီပထမႏွစ္ကတည္းက သေဘာက်ေနတဲ့ေကာင္ေလး.. ေက်ာင္းေတာ့မတူဘူး.. သူကအီကိုက.. ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းေဘးက ေအာင္ေဇယ်အိမ္ရာမွာ သူကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အခန္းငွားေနေတာ့ အိမ္ခ်င္းနီးတယ္ဆိုပါေတာ့.. နည္းနည္းလည္း ခင္တယ္.. မၾကာခဏ ေတြ႔ေနေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းမိေနၿပီး ေမးထူးေခၚေျပာေပါ့.. ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔က ဇာတ္လမ္းေတြရွိဖူးတယ္.. ပို႔စ္သိပ္မရွည္ဘူးဆိုရင္ ေျပာျပမယ္ေနာ္..
သူ႔ကို သေဘာက်တယ္ဆိုတာ ႀကိဳက္တာ ခ်စ္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္.. သေဘာက်ရံုေလးပဲ.. သူ႔ကို ေတြ႔ရင္ လိုက္လိုက္ ၾကည့္မိတယ္.. ဒါပဲ.. သူၿပံဳးရင္ တအားခ်စ္စရာေကာင္းတယ္.. သြားတက္ကေလးေတြနဲ႔.. အသားညိဳညိဳေလး.. ပိန္တယ္.. ရွည္တယ္.. ဆံပင္က ေပ်ာ့ေပ်ာ့ရွည္ရွည္ေလးေတြနဲ႔.. တအားကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. တကယ္ တအားတအား အရမ္းကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. (ဟီဟိ) .. သူ႔ေကာင္မေလး ကလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္.. သူတို႔ ၂ ေယာက္တဲြ သြားရင္ ပိုေတာင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေသးတယ္.. ေကာင္မေလးကလည္း ပိန္ရွည္ေလးဆိုေတာ့ လိုက္တယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ၂ ေယာက္တဲြႀကီး သိပ္ေတာ့ မျမင္ခ်င္ပါဘူး.. ထားပါေတာ့..

အဲဒါနဲ႔ေပါ့.. ကားေပၚကိုသူတက္လာတယ္.. တက္တက္ခ်င္းထိုင္ခံုမွာပဲ နန္းညီက ထိုင္ေနတာဆိုေတာ့ သူျမင္သြားတယ္.. ၿပံဳးျပတယ္.. (ေဟေဟ့) .. နန္းညီလည္း ျပန္ၿပံဳးျပလိုက္တယ္.. သူကနန္းညီထို္င္ေနတဲ့ခံုေရွ႕မွာ လာရပ္တယ္.. ကိုင္ေပးစရာ ထမင္းခ်ိဳင့္ေတြဘာေတြ ဘာတစ္ခုမွ မပါေတာ့ ဘာမွလုပ္မရဘူးျဖစ္ေနတယ္.. ဒီလိုပဲ ဟိုဘက္ၾကည့္.. သူ႔မ်က္ႏွာေမာ့ၾကည့္.. ဒီဘက္ၾကည့္.. သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္.. အျပင္ဘက္ေတြ ေလွ်ာက္ၾကည့္.. သူ႔မ်က္ႏွာျပန္ၾကည့္.. ကားထဲကိုေလွ်ာက္ၾကည့္ သူ႔မ်က္ႏွာၾကည့္.. (ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတာ့ rhythm ေတြမိေနတာပဲ.. အဟဲ ).. သူ႔ၾကည့့္ေနတာ သူသိရင္လည္း သိမွာေပါ့ေနာ္.. ဒါေပမယ့္ မသိသလိုပဲ.. အဲဒါနဲ႔ကြာ.. ဆင္းရမယ့္မွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့ နန္းညီက ထလာတာေပါ့.. သူက ဆင္းဦးမယ့္ပံုမေပၚဘူး.. အဲဒါနဲ႔ အေပါက္မွာရပ္ေနတုန္း.. (အေပါက္မွာနန္းညီရပ္လိုက္ေတာ့ သူနဲ႔ေက်ာခ်င္းကပ္ရက္ျဖစ္သြားတယ္.. ဒါေပမယ့္ ၂ ေယာက္စလံုးက ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ထားေတာ့ အိတ္ခ်င္းကပ္ဆို ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္).. စဥ္းစားလိုက္တာ.. ငါသူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရင္ေကာင္းမလားေပါ့.. ေတာ္ၾကာ မ်က္ေမွာင္ႀကီးကုပ္ၿပီး ျပန္ၾကည့္ရင္ ဒုကၡပဲလို႔လည္း ေတြးမိေတာ့ မႏႈတ္ဆက္ရင္ေကာင္းမလား.. ဆက္ရမလား မဆက္ရမလား.. အေတာ္ၾကာတယ္..စဥ္းစားတာ.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္မယ္ဆိုၿပီး..
ေနာက္ကိုလွည့္..
ပုခံုးကိုပုတ္ေခၚၿပီး..
သူလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ...
ေျပာပစ္လိုက္တယ္..
..
“တာ့တာ ဆင္းေတာ့မယ္” လို႔..

ဟယ္.. သူကမ်က္ေမွာင္မကုပ္ဘူး.. ျပန္ျပံဳးျပတယ္ေတာ့.. သြားတက္ေလးေတြေပၚတဲ့အထိ.. ၿပီးေတာ ့ေျပာေသးတယ္.. “ေကာင္းေကာင္းသြား.. ေမွာင္ေတာင္ေမွာင္ေနၿပီ” တဲ့..
အဟီး.. ဒါပဲ..
ဟဲဟဲ. . ဒါပါပဲ.. တကယ္ဒါပဲ..

ေအာ္ ေအာ္.. ဇာတ္လမ္းဆိုတာလား. အဲဒါက ဒီလိုေလ.. တစ္ခါက နန္းညီက စာအုပ္သြားငွားေတာ့.. သူက စာအုပ္ဆိုင္ေကာင္တာမွာ ထိုင္ေနတယ္.. သူ႔ဆိုင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး.. သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆိုင္.. နန္းညီ၀င္လာတာ ျမင္ေတာ့ သူကေမာ့ၾကည့္တယ္.. ၿပီးေတာ့ ထလာတယ္.. စာအုပ္စင္ အေပၚဆံုးအကန္႔က စာအုပ္ေတြ ေအာက္ကိုခ်ေပးၿပီး .. “ဒါက ဘာသာျပန္ေတြ.. ဖတ္တယ္မဟုတ္လား ဘာသာျပန္” တဲ့.. နန္းညီက “ဟုတ္” လို႔ေျပာေတာ့.. “ေရြးေပါ့.. မမီမွာစိုးလို႔.. အရပ္က ပုရွာတယ္မဟုတ္လား” တဲ့.. ၿပီးေတာ့ စာအုပ္စာရင္းမွတ္ေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအစ္ကိုႀကီးက နာမည္ေျပာဆိုလို႔ ညီညီလို႔ေျပာေတာ့ .. ကိုညီညီလို႔ မွတ္တယ္.. အဲဒါကို သူက၀င္ၿပီး “ကိုညီညီမဟုတ္ပါဘူး.. မညီညီပါကြာ..မင္းကလဲ.. နန္းညီ နန္းညီ” လို႔ ေျပာၿပီး သူပဲ စာရင္းစာအုပ္မွာ ၀င္ေရးလိုက္ေသးတယ္.. သူနန္းညီနာမည္ကို သိေနတယ္လို႔ ေပ်ာ္ရတဲ့ေန႔..

အင္း.. တျခားကိစၥေတြရွိေသးေပမယ့္ သိပ္အႀကီးအက်ယ္ႀကီး မဟုတ္ပါဘူး.. ဒီလိုပဲ အေသးအဖဲြေတြေပါ့..

:D