ျမမဲ့ခရီးသြား

တစ္ေယာက္ထဲေလွ်ာက္ရေသာ လမ္းတိုင္းသည္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးမႈႏွင့္အတူ နာက်င္မႈကိုေပးႏိုင္စြမ္းပါသည္.. မိုင္တိုင္မ်ားျဖတ္ေက်ာ္လာေလတိုင္း ခ်စ္ခင္သူမ်ားႏွင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေ၀းကြာေနရျခင္းေၾကာင့္ ယခင္က က်ေနာ္ထားရွိေလသမွ်ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္တို႔ ေ၀၀ါးလာရျခင္းကို ျမ လက္ခံခ်င္ပါ့မလား.. က်ေနာ္က အတၱႀကီးသည္ဟု ျမက စြပ္စဲြဖူးသည္.. ျမ၏ အသံႏွင့္စကားတခ်ိဳ႕ကိုျပန္လည္ ၾကားေယာင္လာေသာအခါ သူမ အနားမွာ အခုေန က်ေနာ္ရွိေနႏိုင္ရင္ေကာင္းမွာပဲလို႔ တားဆီးမရေသာ မတားဆီးလိုေသာ စိတ္ဆႏၵတို႔ ျဖစ္ေပၚလာ၏.. က်ေနာ္ ခ်စ္ေသာ ျမရဲ႕အနား.. က်ေနာ့္ကိုခ်စ္ေသာ ျမရဲ႕အနားကိုေပါ့..

ယခု က်ေနာ္သြားေနေသာ လမ္းကေတာ့ျဖင့္ ေျခာက္ေသြ႔တိတ္ဆိတ္လြန္းလွသည္.. က်ေနာ့္ကို မႀကိဳဆိုေသာ စိမ္းကားေအးစက္ေသာ လမ္းမတိုင္းမွာ က်ေနာ့္အေပၚ စိတ္ရင္းမွန္ျဖင့္ မဆက္ဆံတတ္ေသာ လူမ်ားကလည္း အသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနတတ္ေသး၏.. ျမႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္ဖူးေသာ လမ္းမ်ားအေၾကာင္း ျပန္လည္ေတြးေတာမိေလတိုင္း ရင္မွာစူးေအာင့္နာက်င္ရျခင္းကို မည္သူမွ် နားလည္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ.. ျမကို ထားခဲ့ၿပီး ၊ ဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္ အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႕တေလကို ျပန္ေတြးရင္း အလြမ္းေျဖေနရျခင္းသည္ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လိုလားေသာ တိုးတက္ေအာင္ျမင္မႈမ်ားေၾကာင့္သာမဟုတ္လွ်င္ ဒီလမ္းမ်ားကို ဒီမွ်ထိ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ေလွ်ာက္ေနႏိုင္ပါ့မလားလို႔ မေသခ်ာ..

"ျမန္ျမန္သြားခ်င္ရင္ တစ္ေယာက္ထဲသြား.. ေ၀းေ၀းသြားခ်င္ရင္ အတူတကြသြား"ဆိုေသာ စကားကို ဘာျဖစ္လုိ႔မ်ား က်ေနာ္ အရင္က မၾကားဖူးခဲ့တာလဲ.. က်ေနာ္သည္ ေ၀းေ၀းသို႔ ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္ေနေသာ ေလာဘႀကီးသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသလား.. ဘယ္ေတာ့မွ အေျဖရွာမေတြ႔ႏိုင္ေသာ ပုစာၧတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ့္အခ်ိန္မ်ားကို ကုန္ဆုံုးေစခဲ့ၿပီးေနာက္ အဆံုးမွာေတာ့ ျမကို က်ေနာ္ ေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္.. က်ေနာ္ သူမအနားကေန မထြက္လာခဲ့သင့္ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ အတၱကိုပဲ က်ေနာ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့မိ၏.. က်ေနာ္ တြယ္တာခ်ည္ေနွာင္ရမည့္ တစ္စံုတေယာက္ မရွိေသာအခါ ေမွ်ာ္လင့္ထားသမွ် လိုခ်င္မိသမွ်အရာအားလံုးတို႔သည္လည္း အတုအေယာင္အျဖစ္မွ်သာ က်န္ရစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွ သိလိုက္ရပါသည္.. က်ေနာ္ ျမ ကို လြမ္းေန၏..

က်ေနာ္ ျမအနားမွာ မရွိေနေသာ အခ်ိန္မ်ားမွာ ကံၾကမၼာက ျမကို ေစာင့္ေရွာက္ေဖးမပါေစလို႔ ဆုေတာင္းပါသည္.. က်ေနာ္ ကာကြယ္ေပး ေစာင့္ေရွာက္ယုယေပးသင့္ေသာ္လည္း အနားမွာမေနႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျမ အေပၚကံတရားကေတာ့ မ်က္ႏွာသာေပးပါေစ.. လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ကိုယ့္ျဖစ္တည္မႈအတြက္ ဟန္ေဆာင္ဖံုးကြယ္ေနစရာမလိုဘဲ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္စြာ ဆက္ဆံေျပာဆိုႏိုင္ေသာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေတာ့ အနည္းဆံုးလိုအပ္ပါသည္.. ျမ ႏွင့္ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္သည္ ဟန္ေဆာင္စရာမလို.. လိမ္ညာဖို႔မလို.. ဖံုးကြယ္ဖုိ႔မလို.. စိတ္တင္းက်ပ္ေနစရာမလို..

ထိုသို႔ေသာ ရရန္ခက္ခဲသည့္ ဆုလာဘ္တစ္ခုကို ရွာေတ႔ြၿပီးမွ ခ်န္ထားပစ္ခဲ့ရစ္ေသာ က်ေနာ္လို လူအတြက္ မည္သည့္စကားကမွ် ေျဖသိမ့္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ မထင္ပါ.. အခုေတာ့ က်ေနာ္သည္ တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္စြာ ပင္ပန္းစြာ လြမ္းဆြတ္နာက်င္စြာျဖင့္ သူမကို တမ္းတေနမိၿပီ.. သူမ အနားသို႔ တစ္ခါပဲ ျဖစျ္ဖစ္ ျပန္ေရာက္ခြင့္ရမည္ဆိုလွ်င္ပင္ က်ေနာ္သည္ ကံေကာင္းသူတစ္ဦးျဖစ္ပါလိမ့္မည္..

မိုင္တိုင္မ်ားျဖတ္ေက်ာ္လာေလတိုင္း ျမႏွင့္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေ၀းကြာေနရျခင္းေၾကာင့္ ယခင္က က်ေနာ္ထားရွိေလသမွ်ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္တို႔ ေ၀၀ါးလာရျခင္းကို ျမ လက္ခံခ်င္ပါ့မလား..